Naar Indian Shores

Hoi,

Gisteren nog redelijk op tijd gaan slapen.....tegen tien uur lagen we er in...maar daar waren we bijna 24 uur achtereen in touw geweest. We hebben beiden een redelijke nacht gehad en tegen 5 uur werd ik wakker....om de tijd wat te doden heb ik het vorige verslag wat in concept gemaakt en weggezet. Was er een klein poosje zoet mee...daarna ff weer de oogjes dichtgedaan. Tegen 08.00 uur was het klaar en zijn we er beiden uit gegaan. Wat aangerommeld, gewassen, blog online gezet en de zaak weer op orde gebracht en ingepakt. Klaar om naar ons eerste verblijfsadres in Indian Shores te gaan. Uitgecheckt en met medeneming van een Coffee To Go in de auto gestapt.

Eerste stop van de dag was een bezoek bij T-Mobile in Doral een klein kwartiertje rijden vanaf het hotel. Daar hebben we een simkaart gekocht met de optie om onbeperkt naar Nederland te kunnen bellen. Voor 64$ waren we klaar en nadat we de auto met de telefoon hebben laten communiceren hebben we gaandeweg de dag diverse telefoontjes gepleegd. Iedereen weer blij om wat van ons te horen.

De reis van vandaag was een lange en zou een uur of vier in beslag gaan nemen. We konden voor een snelle optie kiezen via de Interstate 75 of voor een alternatief met de mogelijkheid om wat natuur te zien onderweg. Dat laatste had onze voorkeur en deze route zou weer via de Tamiami Trail lopen. Een bekende weg welke we in de voorgaande jaren ook regelmatig hebben gereden. Met natuurlijk de uitstapjes die we met de airboats hebben ondernomen. De voorgaande keren waren de wetlands aan weerskanten van de weg vrij droog te noemen, nu na orkaan Irma was er veel water ( en hoog) te bespeuren. Op zich is dat geen probleem ware het niet dat wij met de neveneffecten niet zo blij zijn. Met name Rita werd enkele keren dat we uit de auto gingen behoorlijk lek gestoken. Ja dat komt ervan als ze je een lekker ding vinden.....

We hebben onderweg op de voor ons bekende plaatsen weer tussenstops ingelast en hebben wat alligators op de foto kunnen zetten. Ze lagen lekker lui te wezen en zich op te warmen in de zon. Dat laatste lukte vrij aardig want het was een graadje of 28. Zelfs wij zitten nu nog na te gloeien. Ondanks dat we veel in de auto hebben gezeten is het hoofd en lijf toch weer wat verkleurd. We hadden verder vandaag de zaak goed voor elkaar. Gisteren een box van Tempex gekocht om ons water koud in weg te kunnen zetten. Vlak voordat we de Tamiani Trail opgingen nog even voor 2$ een zak met ijs gehaald bij een publix. Gehele dag waren we verzekerd van koud water. Van de box zullen we nog veel plezier hebben de aankomende dagen.

Na de diverse foto stops kwamen we nog weer langs het kleinste postkantoortje van Amerika. Dat ligt in Ochochopee. De dame was aanwezig en daar nog maar even twee kaartjes bij haar gekocht. Iets verderop mochten we van onze Tomtom naar rechts en gaf hij te kennen dat het vervolg op de Trail toch iets te gek werd. We hebben uiteindelijk maar naar hem geluisterd maar toch nog ff lopen stressen want bij een tankstation met Subway moest er ff een footlong gescoord worden. De dame die er werkte vroeg ons of we er eerder waren geweest.....nou dat klopte...ze herkende ons nog. Prachtig toch!.....broodje was als vanouds en prima te noemen.

De rest van de route die we reden was leuk om te doen....uiteindelijk waren we toch weer halverwege de I75 gekomen. Maar goed het verliep voorspoedig. Tegen iets na vieren in de middag kwamen we aan in Indian Shores. Barefoot Beach Resort was zo gevonden en de lockbox opende zich voor ons en gaf zijn sleutel vrij. Ziet er allemaal prima en spic en span uit. Hier kunnen wij ons wel vermaken de aankomende dagen.

We hebben tegen de avond nog even een grote Walmart opgezocht en wat proviand ingeslagen. Aansluitend bij een lokale pizza-zaak een medium pizza meegenomen. Dat was een goede keuze!...hij smaakte voortreffelijk. Nu aan het uitbuiken en Rita aan haar gemiste uitzendingen van GTST gezet. Wel met koptelefoontjes...want ik hoef dat allemaal niet zo mee te beleven.

Morgen gaan we nog wel even zien wat we gaan doen, hangt veel af van mijn knie. Kan niet zeggen dat het lekker gaat momenteel. Kan weinig lopen en heb er erg veel last van. Elke dag de maximale doses nemend om de zaak te onderdrukken. Maar hopen dat het af zal zakken, een mazzel hebben we wel...de Chevy..is een automaat...daarvoor hoef ik mijn linkerbeen niet te belasten...das dan wel weer een voordeel. O ja ik stuur nog ff een foto mee ....tis een mooi bakkie!

Tot het volgende verslag maar weer, Erik & Rita.